Adamın biri bir kadına tutulur. Günün birinde kadın bir iş
için yolculuğa çıkar. Adam de peşine takılır. Kafilenin mola verdiği bir sırada
yol arkadaşlarının uykuya dalmalarını fırsat bilerek kadınla başbaşa kalmayı
başaran âşık ona sırrını açar, Kadın adama «bak bakalım herkes uyuyor mu» der.
Bu sözü, karşı tarafın arzusuna ram olmak üzere olduğu şeklinde yorumlayarak
sevince kapılan âşık derhal yerinden fırlayarak kafilenin etrafında bir tur
atar. Her-kesin mışıl mışıl uyuduğunu görür. Kadının yanına dönerek «evet,
herkes uyuyor» der. Bunun üzerine kadın adama «acaba Allah hakkında ne der-sin,
o da mı uyuyor» diye sorar. Adam «Allah uyumaz. O'nu hiç bir zaman ne uyku ve
ne de uyuklama hali yakalamaz» diye karşılık verir. O zaman kadın der ki,
«insanlar bizi görmüyorsa da şu anda uykuda olmayan ve hiç bir zaman uyumayan
Allah bizi görüyor. Buna göre asıl O'ndan kork-malıyız»
Kadının bu sözleri üzerine adam Allah'dan korkarak
tuttuğu kötü yol-dan vazgeçer de kadının yanından ayrılır, evine döner.
Öİdüğü zaman bir tanıdığı onu rüyasında görür, «Allah sana
nasıl mu-amele etti» diye sorar. Adam «Allah'dan korkarak o günahı işlemediğim
için O beni affetti» diye cevap verir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder